Buurt café ”De Kiet”

Het is 1976, onze buurt, en ook de omliggende buurten hebben dan al last van de jongeren uit de buurt. Ma Alessie uit de Canadesestraat, pakte dit op en stelde voor om bij haar op de plaats een soort clubhuis te bouwen. Dit was niet tegen dovemansoren gezegd dus zo gezegd zogedaan. Het clubhuis werd opgericht door een stel kwaaijongens uit de Canadese en Schotse straat, diezelfde jongens, die af en toe een beetje te veel overlast in de buurt bezorgde. De ene was aan het leren voor timmerman de ander voor metselaar en zo konden ze dus ook hun praktijkervaring uitoefenen, door zelf een gebouwtje neer te zetten.

Toen het klaar was werd een oud versleten bankstel, een muziekinstallatie en andere leuke dingen neer gezet, dus het clubhuis was een feit. Dit resulteerde tevens dat de jongens van de straat af waren wat gewaardeerd werd in de buurt. Onder het genot van enkele pilsjes werd er een naam bedacht voor het clubhuis en eensgezind werd besloten dat dit gebouw ‘’De Kiet‘’ moest gaan heten. Na enkele jaren bleek dat de bar die ze er in eerste instantie in hadden gemaakt veel te klein was om er allemaal aan te zitten, dus werd er een grotere voor in de plaats gebouwd. Ook met deze verbouwing waren ze toch maar weer mooi even bezig en van de straat af. De Kiet fungeerde niet alleen als clubhuis maar zeker ook als een huiskamer waar vele jaren zelfs ook kerstmis werd gevierd. Na verloop van tijd kwamen er ook wat vriendinnetjes bij en werd het een verzamelplaats van jongeren uit de buurt om, van daaruit wat te gaan doen met zijn allen. Camping de Roestenberg was zeer geliefd als uitgaansplek en ook op zondagavond waren ze te vinden bij Dansstudio Lizan. De Kiet werd gebruikt als begin en eindpunt van het uitgaan en als men niet meer naar huis wilde of kon bleef men gewoon overnachten in De Kiet. Hierdoor zijn de eerste liefdes ontstaan die zelfs tot nu zijn gebleven. Ook werd er vanuit De Kiet gegaan naar een jongerencentrum genaamd V.J.V. dat eigenlijk uit de grond werd gestamd door de Bezoekers van De Kiet in samenwerking met Jan van Wanrooy

Jaren later gingen de meeste trouwen of samenwonen, en kinderen kwamen in het spel. Ook is toen De Kiet nog groter gemaakt om de bezoekers allemaal een plaatje te kunnen geven. De toenmalige jongeren (intussen volwassen mannen) zijn al die tijd gestaag naar De Kiet blijven gaan en de dinsdagavond werd een vaste avond om bij elkaar te komen. Met de tijd is de muziekinstallatie wat moderner geworden en er werd er gedart en wat bijgekletst onder het genot van een flesje bier. Het lijkt wel of hier de Buurtfeesten zijn ontstaan want ieder jaar werd hier een Kietfeest georganiseerd voor de gehele Familie uit de buurt. Deze Buurtfeesten werden ieder jaar door verschillende personen georganiseerd.

Zelfs de frietpan bleef niet achterwege, waarin Toine op de meeste dinsdagavonden gezellig zijn bitterballetjes en zijn frikadelletjes bleef bakken, die gretig aftrek vonden door de aanwezige bezoekers. Voor deze tijd werd er wel eens eten besteld bij ”Dikke Dirk”, De Maico en ook van “De Turk” werd regelmatig gebruik van gemaakt. De muziek stond ook wel eens te hard maar werd altijd getolereerd door de Bewoners in de buurt. Berry Alessi heeft er al die tijd de scepter gezwaaid en er altijd voor gezorgd dat men terecht kon in De Kiet. Elke dinsdag, jaar in jaar uit, en weinig avonden werden er over geslagen.

Er zijn in de loop der jaren veel gezichten langs gekomen, maar de meeste zijn toch echt van het begin blijven hangen. Aan brandbeveiliging werd er ook gedacht en in geval van brand werden er spuitende bierflesjes leeg gespoten waardoor het vuur snel uit zou zijn. Op het laatst werd er nog een investering gedaan om De Kiet te redden. Een verwarmde wc werd in de strijd gegooid in de vorm van een vuurkorf om het hoekje van De Kiet………

Tot groot verdriet van alle vaste bezoekers is er eind 2005 een einde gekomen aan het gezellig samenzijn in De Kiet. Ma Alessie is gaan verhuizen zodat de huur werd opgezegd. Hierdoor moest na 29 jaar de deur van De Kiet voorgoed worden gesloten. De laatste Kietavond is op 23 december 2005 geweest waar vele Oudbezoekers De Kiet nog een keer hebben bezocht.

Lees hieronder verder met ”een Kiet verhaal” geschreven door een ”Kietganger”

Hard Rock Cafe ”De Kiet”

Heel wat jaren geleden is het ontstaan, een privé clubhuis van Jongeren van ongeveer dezelfde leeftijd die elkaar enigszins kenden van school, buurt of anders. Al snel werd ons onderkomen De Kiet genoemd. Onze groep werd daarna groter en ook hechter. Allerlei activiteiten werden er ontplooid, zoals onze Kiet zo gezellig en comfortabel mogelijk inrichten.Muziek heeft hierin altijd een hoofdrol gespeeld. Iedereen bracht singles en langspeelplaten mee, dei we draaiden op de voor die tijd goed uitgeruste geluidsinstallatie. Menig keer hebben wij hiermee de buurt geluidsoverlast bezorgd.
Als je zelf ouder word, waardeer je het feit dat er nauwelijks in al die jaren wanklanken of protesten zijn geweest van de omringende buurtbewoners. Dorstig waren we ook en er moest vaak drank worden gehaald. Dit werd gehaald achter op fietsen, brommers en eigenlijk op alles wat voortbewoog. Probeer het maar eens met 2 volle kratten bier in je armen achter op een opgevoerde brommer over volle kruispunten (BBA bussen) en de politie achter je, om heelhuids op plaats van bestemming te arriveren. Dit lukte niet altijd, ook door enkele paaltjes in de dam.

Heel wat jaren geleden is het ontstaan, een privé clubhuis van Jongeren van ongeveer dezelfde leeftijd die elkaar enigszins kenden van school, buurt of anders. Al snel werd ons onderkomen De Kiet genoemd. Onze groep werd daarna groter en ook hechter. Allerlei activiteiten werden er ontplooid, zoals onze Kiet zo gezellig en comfortabel mogelijk inrichten.Muziek heeft hierin altijd een hoofdrol gespeeld. Iedereen bracht singles en langspeelplaten mee, dei we draaiden op de voor die tijd goed uitgeruste geluidsinstallatie. Menig keer hebben wij hiermee de buurt geluidsoverlast bezorgd.
Als je zelf ouder word, waardeer je het feit dat er nauwelijks in al die jaren wanklanken of protesten zijn geweest van de omringende buurtbewoners. Dorstig waren we ook en er moest vaak drank worden gehaald. Dit werd gehaald achter op fietsen, brommers en eigenlijk op alles wat voortbewoog. Probeer het maar eens met 2 volle kratten bier in je armen achter op een opgevoerde brommer over volle kruispunten (BBA bussen) en de politie achter je, om heelhuids op plaats van bestemming te arriveren. Dit lukte niet altijd, ook door enkele paaltjes in de dam.
De AH was onze hofleverancier, maar we konden ook na sluitingstijd altijd bij het melkwinkeltje op de hoek terecht.
We waren zo verknocht aan onze Kiet dat we na ons werk eerst hier iets gingen drinken dan thuis snel iets gingen eten en direct weer terugkeerden om de avond vol te maken.
In het begin had iedereen een fiets daarna brommers, motors, auto’s dit was wel van invloed op ons uitgaansgedrag. Met al deze vervoermiddelen werd regelmatig gezamenlijke uitstapjes gehouden. Camping de Roestelberg mocht zich ook in een warme belangstelling onzerzijds verheugen. Hier hebben wij ook menige uurtjes vertoefd mede, omdat enkele ouders daar een caravan hadden.
Maar wat we ook ondernomen begin en eindpunt was altijd De Kiet met zijn onwaarschijnlijke aantrekkingskracht.
Ook het VJV Waalwijk, daar waren wij als eersten bij betrokken. Mooie tijd gehad, met als hoogtepunt in een zelf gebouwde carnavalswagen aan de optocht deelnemen. Helaas werden alle regels en verplichtingen van het VJV ons teveel en zijn we toen hiermee gestopt.
Al snel kwam ook vrouwelijk schoon op al dit gezelligs af, zodat het alleen maar leuker en interessanter werd. Vele relaties zijn hier dan ook uit voortgekomen. Ook bij dansschool Lizan hebben wij een mooie tijd beleefd. We hebben nog meegedaan aan haar zeskampspel.
Gezamenlijk gingen we altijd op kroegentocht, discobezoek naar Feesten, vakantieparken enz. tot ver in de omtrek.

Af en toe werd er ook wel eens overnacht in een bankstel omdat naar huis gaan geen optie meer was.
We vierden dikwijls gezamenlijk kerstfeest en nieuwjaar.
Met wijlen Pietje de Brouwer hebben we ook altijd smakelijk gelachen om zijn anekdotes, verhalen en wijze levenslessen gehuld in zijn favoriete oranje Batavus T shirt dat op zijn knieën hing. Zo een wethouder mist Waalwijk node, iemand die boerenslim intelligent, integer en recht door zee was.

Ook aan de inwendige mens werd regelmatig gedacht. Dikke Dirk en ook andere eetgelegenheden hadden ons als klant. En als we het te druk hadden om iets te halen lieten we het bezorgen.
We hebben ook onze wielrennersfietsrage gehad, alleen gingen wij ‘s avonds in het donker door de bossen fietsen, steeds harder vooral de achterste.
Ook gingen we regelmatig met zijn allen voetballen bij het Lido, waarbij enkels benen en andere lichaamsdelen niet ontzien werden, omdat we meestal onze werkschoenen nog aanhadden.
We hebben tussentijds de Kiet nog wat uitgebreid door er een stuk aan te zetten en werd het interieur en de bar vernieuwd. Een flipperkast, jukebox en de eerste computergames hebben ook tot de inventaris behoord. Dit werd in de loop der tijd vervangen door een dartbord.
Nadat ook kinderen hun intrede deden in De Kietfamilie hebben we om alle verjaardagen te bundelen een jaarlijkse Kietdag in het leven geroepen. Ieder jaar werden twee personen aangesteld die een middag en een avonddeel geheel mochten invullen. Dit betekende s morgens vertrekken met alle kinderen en ouders naar een geheim gehouden locatie tot ongeveer 17.30. Dan snel omkleden en meestal met een huurbus mee voor een spetterende feest of thema-avond.
Zo zijn wij op veel plekken in Nederland belandt. En de week erop altijd zondags afterparty op het grasveld voor het open lucht zwembad. (ook al weg, schande)
Lief en leed hebben we in al die jaren gedeeld en nog steeds hebben we een hele goede band met elkaar. Dit komt ook door het feit dat iedereen elkaar hielp waar mogelijk en altijd met veel lol.
Op vaste avonden waren we altijd bij elkaar met heel veel plezier.
Darten, kaarten ,dobbelen maar vooral muziek, drank en ouwehoeren bepaalde toch de gezelligheid met een hoog gehalte. In al die jaren hebben we zoveel meegemaakt en beleefd dat we niet alles kunnen verwoorden.

Dit alles is nu na bijna 30 jaar tot een eind gekomen.
Bij deze willen wij de familie Alessie hartelijk bedanken voor de gastvrijheid en hartelijkheid die wij al die jaren ontvangen hebben.
Met pijn in ons aller harten hebben wij afscheid moeten nemen van ons geliefde KIET. Niet alleen wij als vaste kern hadden het er moeilijk mee, maar ook buurtbewoners passanten en andere kennissen die we hebben leren kennen in de loop der jaren realiseerden zich dat er een tijdperk werd afgesloten.
Maar niet getreurd vriendschap blijft en wie weet vinden we in de toekomst weer een nieuw onderkomen (you never no)
Ondertussen zijn wij dus genoodzaakt om als oudere hangjongeren Waalwijk onveilig te maken.
De gemeenschap is dus gewaarschuwd!!!

DE KIET hartstikke bedankt voor al die onvergetelijke jaren!!!

De Kieters